Μπορεί φέτος η 17η Ιουνίου να ήταν μια βροχερή ημέρα στην περιοχή μας, όμως δυστυχώς αυτό δεν λύνει τα προβλήματα της ξηρασίας και της λειψυδρίας στον πλανήτη, που εδώ στο Νότο μάς απειλούν ακόμα περισσότερο.
Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα για την καταπολέμηση της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας. Οι 200 χώρες του κόσμου που δεσμεύονται να αναλάβουν δράσεις για την καταπολέμηση της Ερημοποίησης και της Ξηρασίας συντονίζουν τις ενέργειές τους απέναντι σε αυτή την παγκόσμια απειλή μέσω του ΟΗΕ.
Πέρυσι τον Ιούνιο, με αφορμή μια ανησυχητική είδηση από τη γειτονική Ιταλία, ο Βασίλης Τζαμουράνης έγραφε μεταξύ άλλων, για το σοβαρό πρόβλημα της λειψυδρίας:
«Στη χώρα μας η εικόνα που παρουσιάζει το υδατικό δυναμικό (όπως προκύπτει από σχετική μελέτη του ΕΜΠ) είναι οριακή. Κι αυτό, παρά τα όποια μέτρα έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα και την πληθώρα των νομοθετημάτων που έχουν θεσπιστεί για τον σκοπό αυτό. Στην περιοχή δε της Πελοποννήσου, το ισοζύγιο της προσφοράς και της ζήτησης ύδατος είναι ελλειμματικό.
Το πρόβλημα της λειψυδρίας, αν δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα, θ’ αποτελέσει τεράστια απειλή τόσο για τη ζωή μας όσο και για την οικονομία, ιδιαίτερα δε για τη γεωργία μας. Αυτά αναγκαστικά θα επιφέρουν πολλούς περιορισμούς στη χρήση του νερού, υπέρμετρη αύξηση στην τιμή του και άλλες σοβαρές και απευκταίες συνέπειες.
Ο εμπλουτισμός του υπόγειου υδροφορέα, που σε άλλες χώρες γίνεται συστηματικά και οργανωμένα, στη χώρα μας δυστυχώς υστερεί. Τα δε πλεονάσματα νερού που απορρέουν επιφανειακά, συνήθως καταλήγουν στην θάλασσα, ενώ θα μπορούσαν ν’ αξιοποιηθούν κατάλληλα με την κατασκευή έργων υδρομάστευσης, συγκέντρωσης και μερικής αποθήκευσης (φράγματα, λιμνοδεξαμενές, ταμιευτήρες κ.λπ.).
Η κατασκευή τέτοιων έργων, χαμηλού σχετικά κόστους, και ο συνδυασμός τους με την προστασία των παράκτιων περιοχών που απειλούνται με υφαλάτωση και υπεράντληση, είναι ιδιαίτερα αποδοτική όταν εκτελούνται σε ξηροθερμικές περιοχές με ανισοκατανεμημένες ατμοσφαιρικές κατακρημνίσεις (βροχοπτώσεις), όπως είναι η περιοχή μας.
Ελπίζω και εύχομαι για τα αντιπλημμυρικά της Καλαμάτας να πρυτανεύσει η λογική και το μακροπρόθεσμο συμφέρον της περιοχής, και τελικά να επιλεγεί μια λύση με χαρακτηριστικά αειφορίας, με θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, που θ’ απαντά στις προκλήσεις της κλιματικής κρίσης και στον κίνδυνο τυχόν λειψυδρίας – και δεν θα επικρατήσουν προαποφασισμένες (ίσως) λύσεις».
Προς το παρόν, η λογική δεν φαίνεται να πρυτανεύει...
Στο χέρι μας είναι όμως να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον Δήμο Καλαμάτας!